Yayınlandığı dönemde herkesin büyük övgülerle ve aynı konuya vurgu yaparak söz etmesi sebebiyle radarıma giren ve o zamandan beri izlenme listemde arzı endam eden Kore yapımı bu diziyi nihayet bu yaz bitirdim. Beni en çok cazip eden şey, hemen herkesin beyanı bu yönde olduğu için, bünyeme huzur depolayacak olmasıydı. Fakat umduğumu bulamadım denebilir. Dizinin keyifli, tatlı yanları olduğu doğru ancak tamamen bunlardan ibaret değil. Hatta bu pürüzsüz pozitiflik çok sonra, bölümlerde kısıtlı şekilde yer alıyor bile denebilir. Öncesinde yargılayıp irdelemek isteyeceğiniz çok fazla şey bulunuyor.
Yanlış anlaşılmasın, Kore yapımlarının tarzına alışkın insanlar için gayet iyi ve izlemeye değecek bir yapım Hometown Cha Cha Cha. Sadece kitlesi tarafından biraz yanlış pazarlanmış olduğunu düşünüyorum. Yoksa izlediğime pişman değilim, aksine başına oturduğumda beni kendi dünyasına çekebilen, çokça gülümseten bir yapım oldu.
Dizi, içerdiği temalar, başroller haricinde de her karakterin nispeten iyi yazılan bir hikayesinin olması ve görsel dünyası bakımından oldukça keyifli bir deneyim yaşatıyor seyircisine. Zaten en geçerli sayılan puanlama sitelerindeki 8 üstü puanları da bunu kanıtlar nitelikte…
Uzun lafın kısası, terapi etkisi yaratsın minvalinde ütopik beklentileriniz olmadığı sürece gayet hoş duygularla izleyebileceğiniz 16 bölümlük bir hikaye bekliyor sizi. Oyunculuklar iyi, kurgu akıcı. İlk defa Kore yapımı izleyecek kişiler için ideal olur mu emin değilim – çok daha etkileyici senaryolar tavsiye edilmesi taraftarıyım- ama kültüre biraz aşina olanlar için bence uygun.
